Yogyakarta International Art Festival 2019 Indonesia

Yogyakarta Indonesia

ยินดีด้วยครับNoppanan Thannaree เก็บกระเป๋า

ยอกยาการ์ตา 9-16 ก.ย Indonesia 

Merapi

Every 5-10 years, Merapi will get fussing once Making the area around this area a surveillance area throughout the year But still there are people going to admire the beauty closely, uninterrupted

In 2010, Merapi released the most violent anger of lava in a hundred years. The hot dust ash covered the sky. Lava ash crept into the sky up to half a kilometer from the crater. Condensation reactions cause rain-to-ash rains around the surrounding area. Within a radius of 5 kilometers is a dark red area And reduce the heat distribution up to 20 kilometers Everything in that area, trees, buildings, including people's bodies Filled with ash covering approximately three centimeters thick

There was a man who led the village about 4 kilometers away from Merapi. Tried to help the people in his village leave the area to a safe place To make sure everyone is safe, they try their best to help as many people as possible. But during the final shuttle trip, the hot lava ash covered his little van too heavily, making that trip more than a physical journey, but a journey to Allah or his beloved God.


Simanta, an artist from India, mustache, told me that "Did you see snakes? .. Some of them had beautiful skin scales. But the poison was stronger and more dangerous than you saw It was like a volcano. Very beautiful, but also dangerous! "

เมราพี

ทุกๆ5-10ปี เมราพีจะออกอาการงอแงสักครั้งหนึ่ง ทำให้บริเวณรอบๆพื้นที่นี้เป็นเขตเฝ้าระวังตลอดทั้งปี แต่ก็ยังมีคนเข้าไปชื่นชมความงามใกล้ๆไม่ขาดสาย

ปี2010 เมราพีออกอาการโกรธจัดประทุลาวาออกมาอย่างรุนแรงที่สุดในรอบร้อยปี เถ้าฝุ่นร้อนจัดปกคลุมเต็มท้องฟ้า เถ้าลาวาพุ่งสู่ท้องฟ้าสูงถึงครึ่งกิโลเมตรจากปล่องภูเขาไฟ ปฏิกิริยาควบแน่นทำให้เกิดฝนปนขี้เถ้าตกลงทั่วบริเวณโดยรอบ ในรัศมี5กิโลเมตรเป็นพื้นที่สีแดงเข้ม และลดหลั่นกระจายความร้อนห่างออกไปถึง20กิโลเมตร ทุกอย่างบริเวณนั้น ต้นไม้ สิ่งก่อสร้างรวมทั้งร่างกายของคน เต็มไปด้วยเถ้าปกคลุมหนาประมาณสามเซ็นติเมตร

มีชายคนหนึ่งเป็นผู้นำหมู่บ้านที่อยู่ห่างออกไปจากเมราพีประมาณ4กิโลเมตร พยายามช่วยคนในหมู่บ้านของเขาออกจากพื้นที่ไปยังที่ปลอดภัยรอบแล้วรอบเล่า เพื่อให้แน่ใจว่าทุกคนปลอดภัยเขาพยายามอย่างยิ่งที่จะช่วยคนให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ระหว่าการเดินทางรับส่งครั้งสุดท้ายเถ้าลาวาร้อนปกคลุมรถตู้คันเล็กๆของเขาหนักหนาเกินไปทำให้การเดินทางครั้งนั้นเป็นมากกว่าการเดินทางในทางกายภาพแต่เป็นการเดินทางไปสู่อัลเลาะห์หรือพระเจ้าที่เขาศรัทธา 

คุณสีมันตะ ศิลปินจากอินเดียหนวดงามบอกผมว่า “คุณเห็นงูมั๊ย?..บางตัวเกล็ดผิวมันสวยมากเลยนะ แต่พิษมันก็แรงและอันตรายมากกว่าที่คุณเห็น เหมือนภูเขาไฟนั่นแหละสวยมากแต่ก็อันตรายมากเช่นกัน!” 

Man Surapong@ Noppanan Thannaree

                                                                                                 

 Man Surapong : Artist    

Janine Yasovant MPA. Writer 

I would like to introduce an artist who excels in drawing, painting, sculpting and installations.

His name is Surapong Sudasna na Ayudhya, also known as Man Surapong. His mindset is not to limit oneself from one's potential and to explore all kinds of art techniques.   

In 2012, a Chinese ink-acrylic painting on paper “Human” by Surapong won the 2nd prize (Triennial Prize) in an art exhibition “The 3rd Bangkok Triennial International Print and Drawing Exhibition”. Artists from 60 countries came to participate in this exhibition and in total there were 2,963 submissions. At that time Surapong was a graduate student who was studying for a Master’s degree at Silpakorn University in Bangkok. In October 2015, one of his paintings (Chinese ink-acrylic on wood) “Painters in blue atmosphere” was inspired by the everyday life of painters who work at high places which are difficult and dangerous. The painting was auctioned at Sotheby in Hong Kong. In 2017 he received an excellence award from Shanghai International Contemporary Art Exchange Exhibition and Workshop in Shanghai, China.

September 2019 , he was selected to do the workshop at Yogyakarta International Art Festival in Indonesia 

                                       แมน  สุรพงษ์       

                                              จานีน ยโสวันต์

ดิฉันขอแนะนำศิลปินที่ยอดเยี่ยมการวาดเส้น การวาดภาพ การปั้นและศิลปะจัดวาง

เขามีชื่อว่าคุณสุรพงศ์ สุทัศน์ ณ อยุธยา หรือที่เป็นที่รู้จักในนามของคุณแมนสุรพงศ์ แนวความคิดของเขานั้นจะไม่จำกัดขีดความสามารถของตนเองและศึกษาเทคนิคทางศิลปะในทุกประเภท

ในปีพ.ศ. 2555 ผลงานภาพวาดหมึกจีน สีอะครีลิคบนกระดาษที่มีชื่อว่า“Human”ของคุณสุรพงศ์ได้รับรางวัลรองชนะเลิศจากงานการประกวดภาพพิมพ์และวาดเส้นนานาชาติ ครั้งที่ 3 ศิลปินจาก 60 ประเทศเข้าร่วมในงานนิทรรศการครั้งนี้และมีผลงานส่งเข้าประกวดจำนวน 2,963 ชิ้นงาน ในตอนนั้นคุณสุรพงศ์เป็นนักศึกษาปริญญาโทของมหาวิทยาลัยศิลปากรที่กรุงเทพในเดือนตุลาคมพ.ศ. 2558ผลงานภาพวาดหมึกจีนสีอะครีลิคบนไม้กระดานที่มีชื่อว่า “ช่างทาสีในบรรยากาศสีฟ้า” ได้รับแรงบันดาลใจมาจากชีวิตประจำวันของช่างทาสีที่ทำงานอยู่บนที่สูงซึ่งยากลำบากและเสี่ยงอันตราย ต่อมาภาพวาดนี้ถูกประมูลขายที่ซัทเทอบี้ส์ประเทศฮ่องกงในปีพ.ศ. 2560 เขาได้รับรางวัลยอดเยี่ยมจากการประกวดผลงานศิลปะจากงาน Shanghai International Contemporary Art ExchangeExhibition and Workshop ที่นครเซี่ยงไฮ้ สาธารณรัฐประชาชนจีน

ในเดือนกันยายน ของปีนี้ เขาได้รับเลือกให้มาทำ Workshop ที่ ยอร์ยาการ์ตา ประเทศอินโดนีเซีย ในเทศกาล Yogyakarta International Art Festival 2019

                          Indonesia 

                                                               Noppanan Thannaree

                                           Janine Yasovant MPA

Recently, I had a conversation with Noppanan about his trip to the USA. He talked about visiting several museums there. He was born in Chiang Rai Province. He got Bachelor’s and Master Degrees at Silpakorn University but he had an art studio in Nakhon Prathom Province in the central part of Thailand. During the trip to the USA, he took photographs of museums and art exhibitions he visited. He showed me some of the pictures he took during the trip. He told me that he was very interested in Amedeo Modigliani, among others.

Here is an interview with Noppanan: 

JY: Tell me about the artworks you have created.  

NT: Life experiences from my past to present drastically impact my artistic creations. I believe that no matter how much people step ahead through their own experiences, in the end the process of making art will wonderfully act as a filter for thoughts and feelings which are deeply burrowed in their mind even though it is only the simplest thing.

All of the ordinary content in my works is based on various things such as the way of life, warmth, family, feelings from nearby surrounding landscapes. I want to express something beginning from the state of simplicity to intricacy until tranquility in the mind is found. Each stage of life is so different in the levels of roughness, complexity and emotions. It mainly depends on the inspiration in that particular time.

For me, knowledge and understanding in eastern philosophy including Buddhism  are also very important that it is very difficult to deny them.  Every time, some other elements from the surroundings connect to this knowledge of philosophy, automatically to my mind. One day I saw a withered lotus flower, a certain recognition of my thought about uncertainty, so I considered and try to understand the connection with my own experiences of losing a beloved person from my family or

friends. This taught me to let go of my grief with consciousness. Another part of my recognition connects to a Japanese philosophy called “Wabi Sabi” that mentions the simplicity of beauty based on uncertainty of all things and praises beauty in dim light.  

All of these are sources of my imagination. If you look at all of my past and present works, you will know that tranquility covers all the concepts. Notable characteristics of my works are calmness and humility. Aesthetic in the normality of forms, content and emotion is preserved. Some content may be changed according to certain conditions. I try to improve my work gradually and avoid taking a big leap in order to retain my overall concept. Therefore, the majority of my works are natural landscape works. The differences between symbols and viewpoints can be seen according to my imagination at that

time.  

For the first reason, the majority of my works are drawings and acrylic paintings which I am accustomed to because I learned and practiced them for quite some time. The second reason is that I see the special media on a 2D plane that can contain powerful visual elements without relying on a large number of complexities in the process. Important inspiration is life and the beauty of wisdom. It is also an aesthetic for my better life as a creator as well as other people who came to see my works. Although works of art I made have only a source of thinking and elements of feelings from just me alone, I didn’t intend to influence others to think or feel the same in every way as I do. Everyone can observe details and consider my works so that they can imagine and ponder about them in many ways as much as possible. This is what I feel about the beauty of art.            

เมื่อไม่นานมานี้ดิฉันได้สนทนากับคุณนพนันท์เกี่ยวกับการเดินทางไปยังสหรัฐอเมริกา เขาพูดเกี่ยวกับการเดินทางไปเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์หลายแห่งที่นั่นคุณนพนันท์เกิดที่จังหวัดเชียงราย จบการศึกษาปริญญาตรีและปริญญาโทจากมหาวิทยาลัยศิลปากร แต่มีสตูติโอทำงานในจังหวัดนครปฐม ภาคกลางของประเทศไทย ในช่วงการเดินทางไปยังอเมริกาเขาได้ถ่ายภาพพิพิธภัณฑ์และงานนิทรรศการศิลปะที่เขาไปเยี่ยมชม เขาให้ดูภาพบางส่วนที่เขาได้ถ่ายไว้ในระหว่างการเดินทาง เขาบอกกับดิฉันว่าเขาสนใจในผลงานของ อเมดีโอ โมดิกลิอานิ

ต่อไปนี้เป็นบทสัมภาษณ์กับคุณนพนันท์

จานีน: ช่วยเล่าถีงผลงานศิลปะที่คุณสร้างสรรค์ในมุมมองของคุณ

นพนันท์: ประสบการณ์ในชีวิตนับตั้งแต่จำความได้จนถึงปัจจุบันนั้นส่งผลต่อการสร้างสรรค์งานศิลปะของผมอย่างมาก แต่ไม่ว่าชีวิตจะก้าวผ่านเรื่องราวประสบการณ์มามากน้อยเพียงใด ท้ายที่สุดแล้วกระบวนการทำงานศิลปะจะเป็นตัวคัดกรองความคิดความรู้สึกที่ฝังอยู่เบื้องลึกในใจให้ออกมาได้อย่างน่าทึ่งไม่ว่ามันจะเป็นสิ่งธรรมดาที่สุดก็ตาม ซึ่งสิ่งที่เป็นเนื้อหาในงานของผมเป็นเรื่องสามัญล้วนแล้วแต่มีต้นตอมาจาก วิถีชีวิต ความอบอุ่น ครอบครัว ความรู้สึกจากธรรมชาติรอบตัว แสดงออกผ่านความหยาบรุนแรงเคลื่อนที่พัฒนาสู่ความประณีตจนเห็นความสงบที่มีอยู่ในจิตใจ ซึ่งในแต่ละช่วงประสบการณ์ของชีวิตนั้นมีความแตกต่างกันไป มีลักษณะความหยาบและปราณีตและอารมณ์ความรู้สึกไม่เหมือนกันแล้วแต่แรงบันดาลใจในช่วงเวลานั้นๆ

ความรู้ความเข้าใจในปรัชญาทางตะวันออกโดยเฉพาะปรัชญาทางพุทธศาสนาก็มีความสำคัญสำหรับผมยากที่จะปฏิเสธได้ และไม่ว่าผมจะมีปัจจัยจากสิ่งใดรอบตัวก็ตามมักจะเชื่อมโยงถึงองค์ความรู้ทางด้านปรัชญาที่ว่านี้โดยอัตโนมัติ ยกตัวอย่างเช่น ครั้งหนึ่งผมเคยเห็นดอกบัวที่แห้งเหี่ยวตาย สำนึกบางอย่างก็ทำให้จิตคิดไปถึงความไม่เที่ยงเกิดการพิจารณาและทำความเข้าใจเชื่อมโยงกับประสบการณ์ชีวิต

ที่เคยสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักและมิตรสหายและวางความเศร้าโศกนั้นลงได้ด้วยสติ และอนุสติอีกส่วนหนึ่งก็พลันให้เชื่อมโยงไปถึงความงามในปรัชญา วะบิ-ซะบิของญี่ปุ่นที่บ่งบอกถึงความเรียบง่ายในองค์ประกอบความงามบนพื้นฐานของความไม่เที่ยงของสรรพสิ่งและเยินยอความงามในแสงสลัว สิ่งเหล่านี้นำมาซึ่งการเกิดจิตนาการของผม เป็นต้น หากดูภาพรวมของผลงานของผมที่ผ่านมาจนถึงปัจจุบัน

แล้วน่าจะบอกได้ว่าความสงบนั้นครอบคลุมคอนเซ็ปต์ทั้งหมด ลักษณะงานจึงแสดงออกถึงความสุขุม อ่อนน้อมถ่อมตน รักษาสุนทรียะในความธรรมดาสามัญของตัวรูปแบบเนื้อหาและอารม์ความรู้สึกไว้ ซึ่งเนื้อหานี้อาจเปลี่ยนแปลงไปตามสภาวะนั้นๆ และจะก้าวย่างไปทีละนิด และจะไม่ก้าวกระโดด ผลงานส่วนใหญ่จึงยังอยู่ในลักษณะของทิวทัศน์ทางธรรมชาติ จะมีความแตกต่างของสัญลักษณ์และ

มุมมองบ้างตามแต่จินตนาการในช่วงเวลานั้นๆ

 งานของผมส่วนใหญ่เป็นงานวาดเส้นและจิตรกรรมสีอะคริลิคซึ่งตนเองมีความถนัดเนื่องจากใช้เวลาเรียนรู้และปฏิบัติฝึกฝนมานาน เหตุผลอีกประการก็คือผมเห็นความพิเศษของสื่อที่อยู่บนระนาบ2มิติ ซึ่งสามารถประจุทัศนธาตุที่ทรงพลังได้โดยไม่ต้องอาศัยความซับซ้อนในกระบวนการมากมาย แรงบันดาลใจสำคัญนั้นคือชีวิตและความงามแห่งปัญญา เป็นสุนทรียภาพที่เป็นไปเพื่อชีวิตที่ดีของตัวผมในฐานะ

ของผู้สร้างสรรค์รวมไปถึงผู้ที่ได้พบเห็นผลงานของผมด้วย ถึงแม้ว่างานศิลปะที่ผมทำนั้นจะมีต้นตอทางความคิดและเหตุปัจจัยทางความรู้สึกมาจากชีวิตของผมเพียงผู้เดียวก็ตาม แต่ก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะครอบงำผู้อื่นให้คิดหรือรู้สึกเหมือนกับผมทุกประการ ผู้ดูสามารถสำรวจรายละเอียดและพิจารณาผลงานโดยรวมแล้วเกิดจินตนาการหรือความคิดที่แตกแขนงแยกออกไปได้ไม่รู้จบ สิ่งนี้นี่เองทำให้ผมรู้สึกว่าเป็นความงดงามของศิลปะ

Man Surapong