Visoot Chareonporn Artist
 |
 |
นี่คือมิตรภาพระหว่างนักเขียนและศิลปินคุณดารณี เจริญพร ที่ดิฉันได้
พูดคุยอีกหลายครั้งตั้งแต่ปีที่ผ่านมา ทำให้ดิฉันอยากจะกล่าวอีกครั้งถึง
ความเอาใจใส่และความพยายามกับภาพเขียนสีน้ำมันบนผ้าใบ นี่เป็น
พรสวรรค์ส่วนบุคคลจากจิตวิญญานที่ดี การฝึกฝนอย่างเต็มที่และความคิด
เฉพาะบุคคล
เป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมที่จะสัมภาษณ์คุณดารณีเกี่ยวกับชีวิตของเธอที่
แหลมสิงห์ ในห้องแสดงภาพมีภาพเขียนเรือประมง 10 ภาพที่ท่าจอดเรือ
และบนทะเล รูบภาพมีขนาดเล็กและราคาไม่แพง
แหลมสิงห์เป็นหมู่บ้านใกล้กับชายฝั่งตะวันออกของประเทศไทยในจังหวัด
จันทบุรี คุณดารณีเติบโตขึ้นมาและได้รับการศึกษาในกรุงเทพ เธอเป็น
หลานสาวของคุณวิสูตร เจริญพร การพักอาศัยอยู่กับศิลปินที่ยอดเยี่ยม
อาจจะเป็นเหตุผลหนึ่งว่าทำไมเธอถึงรักงานศิลปะ คุณดารณีเป็นผู้
จัดเตรียมอุปกรณ์งานศิลปะให้กับคุณวิสูตร เจริญพร และคุณเพ็ญจันทร์
เปรมวุฒิ
คุณวิสูตร กล่าวว่าคุณดารณีชอบที่จะเขียนภาพเรือหาปลาในกรอบเล็กๆ
เขายังบอกว่ารูปเหล่านี้สวยงามมาก ดิฉันได้ชมภาพแล้วก็เห็นด้วยกับ
ความเห็นของคุณวิสูตร
ครั้งต่อไปที่ดิฉันไปเยี่ยมคุณเพ็ญจันทร์ เปรมวุฒิเพื่อไปถ่ายภาพเขียนแล้ว
ก็ถามถึงสุขภาพของคุณเพ็ญจันทร์อีกด้วย ดิฉันพบว่าคุณเพ็ญจันทร์มี
สุขภาพดีกว่าตอนที่เจอกันครั้งที่ผ่านมา คุณเพ็ญจันทร์เดินเข้ามาหาดิฉัน
แล้วแสดงภาพเขียนรูปดอกไม้บนผนัง ภาพเหล่านี้ถูกวาดขึ้นมาเพราะความ
รักและเต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก คุณดารณีบอกว่าคุณเพ็ญจันทร์เขียน
รูปได้ช้าลงแต่คุณภาพของงานยังเหมือนเดิม
ดิฉันถามคำถามเดียวกันกับคุณเพ็ญจันทร์และคุณดารณีว่า รู้สึกอย่างไรที่
คุณวิสูตรจากไปแล้ว ทั้งสองคนตอบเหมือนกันว่าเงียบเหงามากและไม่
ค่อยมีกำลังใจทำงานหรือเขียนภาพไประยะหนึ่ง หลังจากที่ดิฉันได้ยินเรื่อง
นี้ก็รู้สึกเศร้าใจเพราะว่าทั้งคู่ได้สะท้อนให้ดิฉันเห็นถึงความสูญเสีย
ในช่วงอาหารกลางวันคุณดารณีเตรียมอาหารให้กับคุณเพ็ณจันทร์ ดิฉันยัง
จำได้ถึงเวลาที่ครอบครัวนี้ทานอาหารแมโครไบโอติกและสัตว์เลี้ยงวิ่งเล่น
อย่างเป็นสุขในบ้าน ดูเหมือนว่าหลายๆครอบครัวย้ายเข้ามาและสร้างบ้าน
อยู่รอบๆบริเวณนี้ อากาศบริเวณแม่มาลัย อำเภอแม่แตงดีมาก ท้องฟ้า
ปลอดโปร่งและไม่ร้อนจนเกินไป
ดิฉันได้ถามคุณดารณีอีกว่าเมื่อไหร่ที่จะได้เห็นภาพเขียนชุดใหม่ ดิฉันบอก
ไปว่ามีภาพเขียนรูปเรือหาปล่าอยู่จำนวนหนึ่งในบ้านแต่ก็ยังไม่พอเพียง
ดิฉันอยากได้ภาพเขียนรูปดอกไม้สักห้าภาพหรือรูปอะไรก็ได้ที่อยากให้
ผู้อ่านได้เห็น คุณดารณียิ้มให้กับดิฉัน อีกหนึ่งเดือนต่อมาคุณดารณี
โทรศัพท์เชิญให้ดิฉันไปดูภาพเขียนล่าสุดทั้งหกภาพที่บ้าน คุณดารณีอยู่
กับสัตว์เลี้ยงและเพื่อนบ้านที่มาอยู่เป็นเพื่อน ต่อไปนี้เป็นภาพวาดทั้งห้า
ภาพของคุณดารณี เจริญพร
| ||||||||||||||||||||||||
It is the friendship between this writer and artist Khun Daranee Charoenporn who I previously talked to several times since last year that prompts me to reiterate her dedication and effort with oil painting on canvas. This is a personal talent made from good spirit, intensive training and individual concept.
It was just the right moment to interview her about her life at Laem Singh cape. In the gallery, there were ten paintings of fishing boats at the pier and on the sea. The painting size is small and the price is not too expensive.
Laem Singh is a village near the east coast of Thailand in Chantaburi province. Khun Daranee grew up and was educated in Bangkok. She is a niece of Khun Visoot Charoenporn. Living with remarkable artists might be a reason why she loves the arts. She always prepared art materials for Khun Visoot Charoenporn and his wife Khun Penchan Premwut.
Khun Visoot mentioned that Khun Daranee liked to paint fishing boats in small frames. He also said that they were very beautiful. I saw those pictures and completely agreed with his judgment.
The next time, I visited Khun Penchan Premwut to take photos of her paintings and also to ask about her health. I thought she was healthier than the last time I saw her. She walked straight to me and showed some of her beautiful paintings of flowers on the wall. These paintings are made of love and full of emotion. Khun Daranee said that she worked slower now, but the work quality is still unchanged.
I asked the same question of Khun Penchan and Khun Daranee. How do you feel that Visoot had passed away? They answered in unison that it was very lonely and everyone had no feeling to work on any painting for a while. After hearing this, I felt sad for them as they reflected the sense of their loss.
During lunchtime, Khun Daranee prepared some food for Khun Penchan. I recalled the time when this family ate macrobiotic meals together and all their pets were running happily in the house. After lunch I took photos outside the house. It appears that many families moved in and built the houses around there. The weather in Maemalai, Maetang district was very nice. The sky was very clear but not too hot.
